Życie pod natchnieniem
(Dlaczego mi jest tak źle)

Konspekt spotkania w małej grupie



Widzieć

1. Co mnie rusza? - pytanie otwarte do dzielenia się. Chodzi o ujawnienie przed sobš i innymi tego, co jest dla mnie atrakcyjne, cenne, ciekawe itp.

2. Co mnie dołuje? - jw. Chodzi o pokazanie rzeczy, które "psujš mi nastrój", wszystko jedno czy przez to, że sš trudne, czy nieatrakcyjne, czy nieprzyjemne.

3. Czym żyję? - Bardzo istotne pytanie. Najlepiej zostawić minutę do refleksji. Chodzi o zdanie sobie sprawy, że mimo że każdy ma różne rzeczy, które go dołujš, inspirujš itp. to jeden zwraca uwagę głównie na te pozytywne, drugi na te negatywne.

Tym, co mnie rusza. Twórczość. Oddziaływanie na innych. Sukces. Zakupy. Poznawanie nowych rzeczy, miejsc, ludzi. Zabawa. Muzyka.

Tym, co muszę robić. Codzienne obowiązki. Rodzina, praca

Tym, co mnie dołuje. Społeczeństwo. Nierozwiązywalne problemy. Trudności finansowe.

A może... Może da się to wszystko przestawić, tak, że to, co mnie jest tylko obowiązkiem albo mnie dołuje, zacznie mnie ruszać?

Osšdzić

Jeśli pozwolicie się prowadzić Duchowi...

Ga 5,16-25

Dary Ducha Świętego

Sprawiedliwy człowiek, czyli ten, który żyje życiem Bożej łaski i działa wedle odpowiednich cnót za pomocą swych władz, potrzebuje tych siedmiu darów, które słusznie przypisuje się Duchowi Świętemu. Za pomocą tych darów dusza jest wyposażana i umacniana, tak by móc słuchać łatwiej i szybciej Jego głosu i poruszeń. Stąd dary te mają taką skuteczność, że prowadzą człowieka sprawiedliwego do najwyższego stopnia świętości; mają też taką doskonałość, że istnieją nawet w niebie, choć w doskonalszy sposób. Za pomocą tych darów dusza jest poruszana i zachęcana, by szukać i dostępować ewangelicznych błogosławieństw, które jak kwiaty pojawiające się na wiosnę, są znakami i zapowiedzią wiecznego błogosławieństwa (Leon XIII, Divinum Illud Munus).

Ale: dary są potrzebne nie tylko do doskonałości, ale nawet do zbawienia (Tomasz z Akwinu Summa Theologiae I-II, q.68a4). Nawet jeśli w kimś nie widać działania darów, nie może się obyć bez habitus - bowiem może w jego życiu zdarzyć się sytuacja, której nie może sprostać bez pewnego daru.

Dary: Iz 11,2, Mt 5,3-11

Rozumu: zrozumienie prawd świętych

Wiedzy: właściwy osąd według prawd świętych (teoretyczny)

Mądrości: osąd rzeczy według Bożych praw (praktyczny)

Rady: podatność na Boże prowadzenie

Pietyzmu (pieczy/pobożnoœci): oddawanie czci synowskiej Bogu, traktowanie innych jak braci. Ważne, żeby zwrócić uwagę, że pobożnoœć w żadnym wypadku nie oznacza dewocji, bigoterii, ale sprawiedliwe oddanie tego, co się komu należy - czyli Bogu czci, bratu - troski, rodzicom - wdzięcznoœci itp.

Męstwa: przezwyciężanie przeciwności

Bojaźni: unikanie grzechu i przywiązania do rzeczy

Dary współpracują z cnotami. Cnota (poza teologalnymi) to pewna sprawność w odniesieniu do własnego umysłu (STh), dar zaś odnosi bezpośrednio do celu.

Działać

To dążenie niech was ożywia

Flp 2, 2-8.13

Zapytaj o praktyczne wnioski płynšce z tego cytatu. Co jest w nim nakazem, co zachętš?